Մահվանից հետո մի քանի մարդու հոգիներ ընկնում են դրախտ (համենային դեպս իրենց այդպես էր թվում): Այս վայրում նրանց ցանկությունները ակնթարթորեն կատարվում էին: Հերիք էր որպեսզի նրանք ինչ-որ բանի մասին մտածեին, ինչ-որ բան ցանկանային և ցանկությունը միանգամից հառնում էր նրանց առջև: Այ սա կյանք է: Այն ինչի վրա մարդիկ Երկրի վրա ծախսում էին տարիներ, իսկ որոշները ամբողջ կյանքը՝ այստեղ կատարվում էր ակնթարթերի ընթացքում: Պետք էր ընդամենը ցանկանալ: Նրանք իրենց Աստված էին զգում և անչափ երջանիկ էին: Այդպես շարունակվեց որոշ ժամանակ և ցանկությունները դառնում էին ավելի ու ավելի բարդ, բայց միևնույնն է նրանք իրականանում էին նույն ճշգրտությամբ և ակնթարթորեն: