Inicio »
|
|
|
|
Երբ սովորում էի 8-րդ դասարանում, մի շատ մտերիմ ընկերուհի ունեի: Սակայն, հանգամանքների բերումով, նրա ընտանիքը մեկնեց ԱՄՆ, և մենք այլևս չտեսնվեցինք: Բայց իրար հետ կապնվում էինք հեռախոսով, սոց-ցանցերով:
Արդեն ավարտել էի դպրոցը, երբ մի օր հանկարծ մի միջա-դեպ տեղի ունեցավ հետս հենց փողոցում: Որոշել էի մի փոքր զբոսնել: Մտամոլոր քայլում էի և հանկարծ բախվեցի մի տղայի, որը աղջկա հետ զբոսնում էր: Տղան ինձնից ներողություն խնդրեց, մինչդեռ աղջիկը... -Դուք ի՞նչ է, գժվե՞լ եք: Այս ի՞նչ վերաբերմունք է: Չե՞ք տեսնում, որ նա ինձ հետ է, ինչպե՞ս եք համարձակվում հրել իմ փեսացուին: Անամո՜թ... Ես քմծիծաղ տվեցի: -Մար, լռի՛ր, բավական է փնթփնթաս: Նա շշմած ինձ էր նայում: -Ա՞ն, այդ դո՞ւ ես, աչքերիս չեմ հավատում, ընկերուհի՜ս: Մենք գրկախառնվեցինք: Այդ նա էր՝ իմ վաղեմի հիմարիկը: Երկար ժամանակ էր, ինչ չէինք տեսնվել: Նա այդ պահին մոռացել էր անգամ իր փեսացուի մասին, որն այդպես էլ մնաց զարմացած: |
|
Նռնենին պատկանում է նռնազգիների ընտանիքին: Լինում է տերևաթափ, պտղատու թուփ է, կամ ոչ շատ մեծ ծառ: Աճում է հիմնականում Ասիայում`Աֆղանստան, Հնդկաստան, Իրան, Թուրքիա, Ղրիմ, Ադրբեջան, Միջերկրական ծովի ափեր:
|
|
Ամենից առաջ երբեք չի կարելի ուշանալ ճաշից, եթե նույնիսկ մայրիկը նախօրոք զգուշացրել է. չէ՞ որ ուտելիքը կսառչի: Եվ կարևոր է ճիշտ ժամանակին և կանոնավոր սնվել: Համեղ ուտելիքներին մոտենալուց առաջ անպայման հարկավոր է մի լավ լվացվել և կարգի բերել հագուստը: Սեղանի մոտ նստում են ուղիղ, չեն կռանում և փորձում են ձեռքերը չհենել սեղանին: Ամենակարևորը չեն ճոճվում աթոռի վրա: Շատախոսել կարող եք նաև ուտելուց հետո, իսկ ուտելիս փորձել քիչ խոսել և ոչ մի դեպքում չխոսել լիքը բերանով:
|
|
Հասկացա, որ պետք է կողքիդ լինեմ և վերջ:
Հասկացա, որ չեմ կարող թողնել, որ կյանքումդ եղած բոլոր հաջողություններն ու անկումները մենակ դիմավորես: Հասկացա, որ պետք է միշտ միասին գնանք քեզ հագուստ ընտրելու ու գնելու: Հասկացա` որ չկաս դու, այնտեղ մենակ եմ ես: Երջանկացրի քեզ, հիմա գիտեմ, երջանիկ ես: Ու նաև գիտեմ, որ դարձել եմ կյանքիդ արևոտ էջերից մեկը: Գիտե՞ս, քեզ երջանկացնելով, ես երջանկացա: Զգացի, քո երջանկությունը այնքան մեծ էր, որ վարակեց ինձ: Տարավ իր ետևից, ստիպեց սիրել աշխարհի ամենավատ մարդկանց, ստիպեց սուտ լսելուց ցույց տալ իբր չեմ հասկացել, ստիպեց երբեք չկոտրվել ու մնալ կողքիդ: |
|
Ես շնորհակալ եմ իրեն, ինքը ամեն ինչ անում է ինձ համար: Ես զգում եմ, թե ինչքան շատ է սիրում, թե ինչպես են աչքերը փայլում ինձ տեսնելիս:
Ես զգում եմ իրենից, ինձ եկող սերը: Ամեն ինչ անում է ինձ դուր գալու համար, դեմ է գնում իր սկզբունքներին, ես գիտեմ, ինձ ասած յուրաքանչյուր խոսքի մեջ անկեղծություն կա: Ես հավատում եմ իր տված յուրաքանչյուր խոստումին: Բայց... Բայց ես իրեն չեմ սիրում, չեմ կարողանում սիրել: |
|
Ցավոք, ներումս ուշացած էր,
Ո՞ւմ էր պետք այն, որ անիմաստ էր, Ուժերս սպառվել են, հոգնել եմ արդեն, Չեմ կարողանում էլ այսպես ապրել: |
|
Միասին էինք, թվում էր, թե ամեն ինչ շատ լավ է, որ մենք երկուսս էլ երջանիկ ենք և մեզ ոչ ոք չի կարող և չի համարձակվի բաժանել: Բայց դա ինձ միայն թվում էր, դրանք միայն պատառիկներ էին, որոնք մեկ վայրկյանում անհետացան: Եվ գիտե՞ս, թե երբ անհետացան, այն ժամանակ, այն վայրկյանին, երբ դու ինձ կանչեցիր հանդիպման: Մենք նստեցինք մեր նստարանին և դու ինձ ասացիր, որ չես սիրում, որ սխալվել ես՝ կարծելով, թե իբրև սիրում ես ինձ և պատրաստ ես կյանքդ կապել ինձ հետ...
|
|
Մենք հանդիպեցիք պատահաբար: Երբ ես քեզ տեսա, հանկարծ հասկացա, որ չտեսնել քեզ չեմ կարող երբեք: Օրերը փոխարինում են մեկմեկու, ժամերն անցնում են արագ և քեզանից հեռու, և իրար հետ: Կարոտը խեղդում է ամեն պահի, միտքս լեցուն է քեզանով ամեն վայրկյան: Եվ կարևոր չէ, թե ինչով եմ զբաղված կամ թե որտեղ եմ:. Այս, կարծես թե կարճ, բայց միևնույն ժամանակ լեցուն ժամանակահատվածում մենք հասցրինք իրար այնքան ճանաչել, որքան որ ոմանք մի ամբողջ կյանքի ընթացքում չեն կարողանում: Մենք ապրեցինք դժվարություններ ու երջանիկ պահեր, տխրություններ և ուրախություններ, լաց ու հրճվանք, սեր ու ցասում
|